Bali urodził się 8 lutego 2024 roku we wrocławskim zoo. Jest synem Bazuki, pod której czujnym okiem stawia swoje pierwsze kroki na wybiegu. Zobacz, jak radzi sobie młody ogierek.

Bali jest kolejnym samcem zebry Chapmana we wrocławskim zoo. Październik zeszłego roku przyniósł ogrodowi Bado, syna Bery. Czerwiec zaś, to miesiąc, w którym samica Bronia wydała na świat Bazyla. Mały samiec stawia pierwsze kroki na wybiegu zewnętrznym, nazywanym wybiegiem Sawanny. 

– Młody ogierek rozwija się prawidłowo i cieszy się dobrym zdrowiem. Jego narodziny to kolejny krok w kierunku ochrony tego gatunku o podwyższonym ryzyku wyginięcia. Na szczęście hodowla zebr Chapmana w ogrodach zoologicznych odbywa się z sukcesem – mówi Marta Zając-Ossowska, Dyrektor Generalna wrocławskiego zoo.

To kolejny ogier w stadzie. W zoo we Wrocławiu w ostatnich latach rodzą się same samce. Ostatni raz, na świat przyszła tu samiczka w 2021 roku. Samice Bera, Bazuka i Bronia źrebią się co roku, zaś ojcem młodych jest Koral. 

Fot. ZOO Wrocław

Jak zebry Chapmana żyją w naturze?

Są to zebry uważane za podgatunek blisko spokrewniony z kwaggą. Ta zaś jest wymarłym już podgatunkiem zebry stepowej. Ostatni osobnik tego gatunku odszedł w amsterdamskim ogrodzie zoologicznym w 1884 roku. Przyczyną jego wymarcia były nieograniczone polowania. Zoo we Wrocławiu zamieszkują dwa gatunki zebr; Chapmana i Hartmanna. Pierwsze z nich należą do stepowych, drugie do górskich. Różnią się tym, że występują w innych środowiskach i mają odmienne  umaszczenie. Gatunek, którego przedstawicielem jest mały Bali charakteryzuje się występowaniem brązowych bądź lekko szarych smug pomiędzy czarnymi pasami. Ponadto wyróżnia się gęstą, stojącą grzywą i pękiem długich włosów wyrastających z ogona. Żyją one przeważnie w stadach rodzinnych, które liczą od 10 do 12 osobników. Warto dodać, że występuje w nich ustalona hierarchia. Zdarza się spotkać je w towarzystwie antylop, strusi czy nawet bawołów. Natomiast stare ogiery prowadzą samotniczy tryb życia. 

Afrykańska równina Serengeti to miejsce, w którym każdego roku półtora miliona antylop gnu oraz setki tysięcy zebr i gazeli Thomsona wyrusza w podróż szlakiem sezonowych opadów. Czynią to w poszukiwaniu świeżych pastwisk. Jeden taki cykl oznacza dla zwierząt pokonanie odcinka o długości 3 tysięcy kilometrów. Na trasie rozglądają się za soczystą trawą, tym samym stając się potencjalną ofiarą dla drapieżników. Mowa tu choćby o lwach, lampartach, gepardach i krokodylach. 

Zebry mierzą się z różnymi zagrożeniami. Należą do nich na przykład susze, kłusownictwo i utrata siedlisk, której przyczyną jest rozwój rolnictwa. 

Fot. ZOO Wrocław

Więcej o tym gatunku dowiesz się pod tym linkiem.  

Zobacz też: ZOO Wrocław wita młodą zebrę. Źrebię na imię ma Bali