Dla miłośników historii i sztuki, jedną z mało znanych, ale fascynujących atrakcji turystycznych Wrocławia jest pomnik Polującej Diany – rzymskiej bogini łowów i przyrody, który możemy znaleźć na terenie Parku Szczytnickiego, na skwerze Zbyszka Cybulskiego.
NIE POLUBIŁEŚ NAS NA FACEBOOKU? ZMIEŃ TO I KLIKNIJ TUTAJ!
Pomnik, nazywany przed wojną Grupą Diany (Dianegruppe), do 1945 roku stał u zbiegu ulic Mickiewicza i Wróblewskiego w parku Szczytnickim. Przedstawiając boginię z włócznią w ręku i dwoma psami myśliwskimi u stóp, wydobywał na wierzch szczególne piękno i surowość natury. Rzeźba Diany, na cokole z głazów imitujących górski krajobraz, otoczona była zasadzonymi wokół drzewami iglastymi i roślinnością alpejską – tę część parku nazywano nawet Ogrodem Diany.
Oryginalny pomnik odsłonięto w sierpniu 1898 roku. Był dziełem Ernsta Segera, artysty urodzonego w Nysie, który studiował we Wrocławskiej Szkole Sztuki, a później w Paryżu. Seger, współautor wrocławskiej fontanny Alegorii Walki i Zwycięstwa na placu Jana Pawła II, znany był ze swojej umiejętności wizualizacji walki i zwycięstwa w formie rzeźby.
Choć pomnik zniknął w tajemniczych okolicznościach z krajobrazu Wrocławia w 1945 roku, miłośnicy miasta nie zapomnieli o Dianie. Wspólnymi siłami Towarzystwa Miłośników Wrocławia, Polskiego Związku Łowieckiego i miasta Wrocław – z dodatkowym wsparciem od mieszkańców, którzy ofiarowali dobrowolne datki – pomnik został odrestaurowany i z powrotem wprowadzony do krajobrazu miasta 10 września 2015 r., na skwerze Zbyszka Cybulskiego, gdzie stoi do dziś.