Małpia ospa została oficjalnie uznana za globalne zagrożenie dla zdrowia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podała zalecenia dla poszczególnych grup krajów. Jakie uwagi są istotne dla Polski?
W piątek 23 lipca Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła małpią ospę zagrożeniem dla zdrowia o zasięgu międzynarodowym.
— Jako WHO zakładamy, że ryzyko niesione przez małpią ospę w skali globalnej jest umiarkowane z wyjątkiem Europy, gdzie oceniamy je jako wysokie — skomentował Tedros Adhanom Ghebreyesus, dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia.
Małpia ospa w Polsce
Do tej pory w Polsce na małpią ospę zachorowało kilkadziesiąt osób, a w Europie już 10 tysięcy ludzi zetknęło się z chorobą. Pierwszy przypadek małpiej ospy we Wrocławiu odnotowano 15 lipca 2022. Na małpią ospę można zachorować w wyniku ugryzienia lub zadrapania przez chore zwierzę jak również przez kontakt z zakażonym mięsem zwierzęcia. Choroba ma zazwyczaj łagodny przebieg, choć zdarzyły się też przypadki śmiertelne. Jej objawy to na początku: bóle głowy, mięśni, gorączka i powiększone węzły chłonne. Później na ciele pojawia się wysypka, z której tworzą się pęcherze.
Zalecenia WHO w sprawie małpiej ospy
Państwa, które odnotowały przypadki choroby otrzymały zalecenia od WHO, aby zmniejszyć wskaźnik zakażeń.
Zaleca się:
– Zaangażowanie i ochronę społeczności. M.in. podnoszenie świadomości na temat przenoszenia wirusa małpiej ospy. Ale także angażowanie organizatorów zgromadzeń (dużych i małych), w tym tych, które mogą sprzyjać spotkaniom o intymnym charakterze seksualnym lub które mogą obejmować miejsca uprawiania seksu w lokalach, w celu promowania środków i zachowań ochrony osobistej.
– Wdrożenie działań mających na celu powstrzymanie przenoszenia wirusa małpiej ospy z człowieka na człowieka, w szczególności informowanie o ryzyku, wykrywanie przypadków, izolację i leczenie.
– Wdrożenie działań w zakresie reagowania w celu ochrony grup wrażliwych (osoby o obniżonej odporności, dzieci, kobiety w ciąży), które mogą być narażone na ryzyko ciężkiej postaci ospy małpiej.
– Izolowanie chorych na czas trwania okresu zakaźnego. Polityka związana z izolacją przypadków powinna obejmować wsparcie zdrowotne, psychologiczne oraz materialne.
– Rozważenie zastosowania szczepionek dla osób, które miały kontakt z zakażonym.
– Podjęcie starań w celu wykorzystania istniejących lub nowych szczepionek przeciwko małpiej ospie oraz istniejących lub nowych terapii i środków przeciwwirusowych w leczeniu przypadków małpiej ospy.
– Osoby zakażone oraz te, które miały kontakt z zakażonymi, powinny unikać wszelkich podróży, w tym międzynarodowych.
– Zapewnienie w punktach wjazdu materiałów informacyjnych na temat oznak i objawów małpiej ospy, zapobiegania i kontroli zakażeń oraz sposobów poszukiwania opieki medycznej w miejscu docelowym.
– Intensyfikację nadzoru w ramach istniejących krajowych programów oraz cotygodniowe informowanie WHO o prawdopodobnych oraz potwierdzonych przypadkach małpiej ospy.
